Zastosowanie antybiotyków w infekcja dróg oddechowych u dzieci. 31.01.2023.

W trakcie konferencji poruszone zostały zagadnienia związane z racjonalną antybiotykoterapią w zakażeniach bakteryjnych. Dyskutowano nad tym czy etiologia zakażeń zmieniła się w dobie powszechnych szczepień u dzieci a także o tym jak ważne jest leczenie zgodnie z wytycznymi. Osobna część dotyczyła tego dlaczego wytyczne do prowadzenia terapii odgrywają tak istotną rolę.

Eksperci podkreślali również, że rekomendacje dotyczące stosowania antybiotyków na powszechnienie występujące zakażenia nie zmieniają się. Podczas leczenia zakażeń o etiologii pneumokokowej najważniejszym i najskuteczniejszym antybiotykiem pozostaje amoksycylina. Na H. influenzae najskuteczniejszym antybiotykiem pozostają te z grupy amoksycyliny z kwasem. Dzięki szczepieniom nie ma już tych najbardziej inwazyjnych szczepów, które były bardzo groźne ale inne szczepy tych powszechnych bakterii nadal są przyczyną infekcji bakteryjnych tylko na te szczepy te antybiotyki wystarczą.

Eksperci dyskutowali również o tym jakie antybiotyki powinny być stosowane w przypadku konieczności leczenia skorygowanego oraz w przypadku leczenia zakażeń atypowych.

Ekspert: prof. dr hab. n. med. Piotr Albrecht; specjalista z pediatrii, gastroenterologii i gastroenterologii dziecięcej. Klinika Gastroenterologii i Żywienia Dzieci WUM.

Autor ponad 197 publikacji. Ponad 16 tysięcy endoskopii górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego z polipektomiami, rozszerzaniem przełyku i usuwaniem różnorodnych ciał obcych z żołądka i przełyku. Popularyzator nauki i wiedzy: redaktor naukowy podręcznika: Gastroenterologia Dziecięca – Przewodnik lekarza praktyka – Czelej 2014 oraz tłumaczenia z języka niemieckiego podręcznika: S. Illing, S. Spranger, „Pediatria – Poradnik kliniczny”. Urban&Partner, Wrocław 2001; 16 lat współpracy z miesięcznikiem „Dziecko” – konsultacje, własna dwustronicowa rubryka odpowiedzi na pytania rodziców; autor rozdziału: „Pierwsza pomoc”, w wydawnictwie pt. Rower, Pascal, 2004; autor książek: Albrecht P, Niecikowska O. „Rodzice pytają, pediatra odpowiada”. Prószyński i S-ka, 2000, Warszawa; Szajewska H, Albrecht P. „Jak żywić niemowlęta i małe dzieci”. PZWL – ostatnie wydanie 2009. Współautor Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków: rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu Oddechowego. Narodowy Instytut Leków, 2016 r. Warszawa Redaktor naczelny czasopisma „Pediatria Współczesna – Gastroenterologia, Hepatologia i Żywienie Dziecka”, redaktor prowadzący „Forum Pediatrii Praktycznej”. Członek Zarządu Głównego PTP, konsultant wojewódzki – gastroenterologia dziecięca.

dr n. med. Mariusz Borkowski. Lekarz, absolwent II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego; certyfikowany lekarz medycyny estetycznej, który dyplom uzyskał w Centrum Kształcenia Podyplomowego WUM. Ukończył liczne staże i kursy z dziedziny medycyny estetycznej i regeneracyjnej, m. in. w American Academy od Aestetic Medicine. Międzynarodowy trener lekarzy z procedury laserowego liftingu twarzy i ciała – endolift. Specjalista liczenia otyłości (obesitolog). Wpisany na listę certyfikowanych lekarzy Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością. Zarejestrowany lekarz brytyjski w General Medical Council. Stopień naukowy doktora obronił w grudniu 2020 r. na Śląskim Uniwersytecie Medycznym, a tematem jego pracy było „badanie skuteczności telemedycznego wspomagania terapii podtrzymującej pacjentów ze schizofrenią w stanie remisji”. Absolwent programu Leadership na Harvard Business School

Leczenie trądziku w gabinetach POZ. 14.12.2022

Trądzik jest częstym schorzeniem skóry, które dotyka zarówno młodzież, jak i dorosłych. Leczenie trądziku może być prowadzone zarówno w gabinecie podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), jak i w specjalistycznych gabinetach dermatologicznych. W gabinetach POZ można zazwyczaj otrzymać podstawową opiekę i leczenie, a w przypadku trudniejszych przypadków trądziku może być konieczne skierowanie do dermatologa.

W gabinecie POZ lekarz może przeprowadzić ocenę skóry i postawić diagnozę trądziku. Może również zalecić podstawowe metody leczenia, takie jak odpowiednia higiena skóry, zalecenia dietetyczne, unikanie czynników nasilających trądzik (np. kosmetyków komedogennych) oraz stosowanie dostępnych bez recepty leków przeciwtrądzikowych, takich jak preparaty z kwasem salicylowym lub benzoylperoksydem.

W niektórych przypadkach lekarz POZ może również przepisać doustne leki przeciwtrądzikowe, takie jak antybiotyki (np. tetracykliny) lub leki przeciwzapalne (np. izotretinoina), jeśli uważa to za konieczne. Jednakże, bardziej zaawansowane leczenie trądziku, takie jak terapie światłem czy inne procedury specjalistyczne, zwykle wymagają skierowania do dermatologa.

Warto pamiętać, że leczenie trądziku jest indywidualne i zależy od nasilenia i rodzaju trądziku, dlatego istotne jest skonsultowanie się z lekarzem w celu określenia najlepszego planu leczenia. Jeśli objawy trądziku są szczególnie nasilone lub nie reagują na podstawowe metody leczenia, wówczas zalecane jest skonsultowanie się z dermatologiem, który jest specjalistą w leczeniu schorzeń skórnych, w tym trądziku.

prof. dr hab. n. med. ALEKSANDRA LESIAK – Koordynator oddziału dziecięcego Kliniki Dermatologii Dziecięcej i Onkologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

prof. dr hab. n. med. JOANNA NARBUTT – Konsultant krajowy w dziedzinie dermatologii i wenerologii

Rozmowy przy sztuce o życiu

Zespół wypalenia zawodowego w środowisku medycznym 18.10.2022

Eksperci:

Dr n. med. Mariola Kosowicz – psycholog kliniczny, psychoterapeuta, psychoonkolog , kierownik Poradni Zdrowia Psychicznego w Narodowym Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Instytucie Badawczym w Warszawie.

Dr Joanna Różyńska – bioetyk, prawnik, Centrum Bioetyki i Bioprawa WF UW

Prof. dr hab. n. med. Leszek Czupryniak – specjalista chorób wewnętrznych, specjalista diabetologii, kierownik Kliniki Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Zespół wypalenia zawodowego (burnout) w środowisku medycznym jest stanem psychicznym i emocjonalnym, który wynika z chronicznego stresu związanego z pracą w opiece zdrowotnej. Jest to rodzaj wyczerpania fizycznego, emocjonalnego i psychicznego, który prowadzi do uczucia bezradności, cynizmu i utraty zaangażowania w wykonywaną pracę. Zespół wypalenia zawodowego może dotyczyć lekarzy, pielęgniarek, techników medycznych i innych pracowników służby zdrowia.

Objawy zespołu wypalenia zawodowego mogą obejmować:

Wyczerpanie emocjonalne: Osoby cierpiące na zespół wypalenia zawodowego często odczuwają chroniczne zmęczenie emocjonalne, uczucie wyczerpania i brak energii. Mogą mieć trudności z odczuwaniem empatii wobec pacjentów i innymi osobami, które obsługują.
Depersonalizacja: Osoby z wypaleniem zawodowym mogą rozwijać cynizm, dystans emocjonalny i negatywne postawy wobec pacjentów, kolegów z pracy i samej pracy. Mogą wydawać się zniechęcone, obojętne lub nawet wrogo nastawione.
Obniżona satysfakcja z pracy: Osoby dotknięte wypaleniem zawodowym mogą stracić radość, satysfakcję i poczucie spełnienia z wykonywanej pracy. Może to prowadzić do frustracji, poczucia bezsensu i braku motywacji do wykonywania obowiązków zawodowych.
Wypalenie zawodowe może mieć negatywny wpływ na jakość opieki zdrowotnej, relacje z pacjentami oraz na samą osobę cierpiącą. Dlatego ważne jest rozpoznanie objawów i podjęcie działań w celu zarządzania i zapobiegania wypaleniu zawodowemu.

Działania, które mogą pomóc w radzeniu sobie z wypaleniem zawodowym, to:

Samoświadomość i rozpoznanie objawów wypalenia zawodowego.
Wspieranie sobie nawzajem w środowisku pracy i tworzenie zdrowych relacji.
Znalezienie strategii radzenia sobie ze stresem, takich jak regularna aktywność fizyczna, odpoczynek i praktyki relaksacyjne.
Balansowanie pracy i życia prywatnego, aby uniknąć przeciążenia.

Zespół wypalenia zawodowego w świecie lekarzy – konferencja prasowa

Zespół wypalenia zawodowego w świecie lekarzy – konferencja prasowa

Ze względu na charakter pracy, społeczne oczekiwanie i indywidualne uwarunkowania emocjonalno-psychiczne, wypalenie zawodowe jest stosunkowo częstym problemem pośród osób wykonujących zawody medyczne.

Wypaleniu sprzyjają wysokie standardy wykonywania obowiązków zawodowych i perfekcjonizm, które wydają się wpisane w kształcenie lekarzy. Sytuację pogarsza poziom trudności i różnorodność problemów, z którymi na co dzień muszą się uporać medycy. Wynikający z charakterystyki pracy rozbity rytm dobowy, a w ostatnim czasie – pandemia, to kolejne czynniki utrudniające normalne funkcjonowanie.

Stała część wypalenia zawodowego to deprecjonowanie swoich dokonań osobistych i kompetencji, niskie poczucie własnej wartości, brak wiary we własną umiejętność rozwiązywania problemów klinicznych. W przebiegu wypalenia obserwuje się również dużą drażliwość, poirytowanie oraz objawy somatyczne np. bóle głowy, poczucie zmęczenia.

Jak może narastać wypalenie zawodowe? Czy można wyodrębnić czynniki ryzyka, które mu sprzyjają? W jaki sposób przekłada się na relacje lekarz-pacjent i lekarz-lekarz? Jak radzić sobie z emocjami
i napięciem?

O wypaleniu zawodowym u lekarzy rozmawialiśmy podczas konferencji prasowej, która odbyła się 11 października 2022 r. w Centrum Prasowym Polskiej Agencji Prasowej.

Naszymi ekspertami byli: dr n. med. Mariola Kosowicz – psycholog kliniczny, psychoterapeuta, psychoonkolog, kierownik Poradni Zdrowia Psychicznego w Narodowym Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Instytucie Badawczym w Warszawie, oraz dr n. med. Mariusz Borkowski– dyrektor Marketingu i Public Relations, Polfa Tarchomin S.A.

Zapraszamy do obejrzenia nagrania z tego wydarzenia!

Konferencja – problemy zdrowotne związane z sytuacją pandemiczno-wojenną

Od dwóch lat Polska walczy ze skutkami pandemii COVID-19 i problemami ekonomicznymi. Rosną stopy procentowe, szaleje inflacja. I choć wydawać by się mogło, że już ten etap był momentem największej próby, ziścił się jeszcze czarniejszy scenariusz: wojna u naszych sąsiadów. Ukraińcy przeżywają prawdziwy dramat. To nie do porównania, ale dolegliwości psychiczne z powodu wojny dotykają również Polaków. Wiele osób w ostatnich dniach odczuwa spadek nastroju czy lęk. W rozmowach towarzyskich trudno o pomijanie tematu tragedii w Ukrainie. O wojnie się mówi, wojna ma także wpływ na codzienne życie, np. przyczyniła się do wzrostu cen paliw. W kraju pojawiają się setki tysięcy osób uciekających przed wojną, a Polacy starają się im pomóc. I pomagają, choć sami się boją.

Cała ta sytuacja ma realny wpływ na nasze zdrowie. Rozmawialiśmy o tym na naszej konferencji w Muzeum Narodowym w Warszawie. Naszymi prelegentami byli: dr n. med. Piotr Wierzbiński, psychiatra, członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Międzynarodowego Towarzystwa Psychiatrii Sportowej, oraz dr n. med. Paweł Grzesiowski, specjalista pediatra, immunolog, ekspert w dziedzinie profilaktyki zakażeń, ekspert Naczelnej Rady Lekarskiej ds. walki z COVID-19.

Wydarzenie swoim patronatem objęło Centrum Terapii Dialog. Zespół Dialogu tworzą doświadczeni psychiatrzy i psychoterapeuci, dla których najważniejszy jest człowiek – ze swoimi zmartwieniami, kłopotami i problemami zdrowotnymi. Dialog prowadzi Specjalistyczne Poradnie (m. in. Poradnie Leczenia Traumy i Ptsd, Poradnie Depresji, Poradnie Leczenia Nerwic i Lęku) organizuje webinary ze specjalistami, edukuje.

Zapraszamy do obejrzenia relacji z konferencji!