Rosnące problemy zaburzeń lękowych i depresyjnych, utrudniony dostęp do lekarzy psychiatrów – te tematy poruszała kampania „Lęki Polaków”, przygotowana przez TZF „Polfa”.
Celem Kampanii „Lęki Polaków”
nie jest tylko uświadomienie szerokiej grupy osób o istnieniu problemu, bo większość z nas wie, że problem istnieje. Skupiamy się raczej na pokazaniu rozwiązań.
Kampanię zainaugurowała debata, w której udział wzięli:
prof. dr hab. n. med. i n. o zdrowiu MAREK KRZYSTANEK – psychiatra,
dr n. med. MARIOLA KOSOWICZ – psycholog kliniczna, psychoterapeutka,
dr n. med. PIOTR WIERZBIŃSKI – psychiatra,
dr n. med. MARIUSZ BORKOWSKI – dyrektor Działu Marketingu i Public Relations TZF Polfa.
Zapraszamy do obejrzenia relacji z tego wydarzenia!
Partnerzy: Elle, Serwis Zdrowie,
Konferencja – Zespół wypalenia zawodowego w świecie lekarzy
Tematem naszej kolejnej konferencji hybrydowej były choroby zakaźne – borelioza i krztusiec.
Borelioza, znana również jako choroba z Lyme, należy do najbardziej problematycznych chorób zakaźnych. Jest powodowana przez spiralną bakterię zwaną Borrelia burgdorferi. To najczęściej rozpoznawana choroba przenoszona przez kleszcze. Obecnie wiele się o niej mówi, czasem bywa też demonizowana. Trudna do zdiagnozowania – jej objawy często są niestandardowe. Do tego potrafi być dokuczliwa, niekiedy bardzo bolesna, a w niektórych przypadkach może prowadzić do inwalidztwa.
Kolejna groźna choroba zakaźna to krztusiec. To jedna z tych chorób, która lubi powracać, pomimo tego, że można się przeciwko niej szczepić. Eksperci ostrzegają, że jesteśmy na przededniu epidemii krztuśca – choroby, która może przynieść poważne powikłania.
Jak wyglądają standardy diagnostyczne? Jakie są objawy kliniczne? Kto jest szczególnie narażony na te choroby? I jakie są sprawdzone sposoby na profilaktykę tych chorób? Zapraszamy do wysłuchania naszych ekspertów!
Konferencja odbyła się w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Do rozmowy zaprosiliśmy prof. Joannę Zajkowską, specjalistkę chorób zakaźnych z Kliniki Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, oraz dr Pawła Grzesiowskiego, eksperta w dziedzinie profilaktyki zakażeń, specjalistę pediatrii, immunologa, eksperta Naczelnej Rady Lekarskiej ds. walki z Covid-19.
Co się zmieniło w podatkach – najnowsze informacje od doradcy podatkowego
Aktualizacja przepisów podatkowych 1.07.2022
Udostępniamy kalkulator podatkowy oraz broszurę informacyjną dotyczącą kluczowych zmian podatkowych, które weszły w życie 1 lipca 2022 r. z perspektywy osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą:
1. zmiany formy opodatkowania za 2022 r.
a. kto może zmienić formę opodatkowania,
b. na jaką formę opodatkowania można przejść i w jakim terminie,
c. jak zmiana formy opodatkowania za 2022 r. wpłynie na rozliczenie podatkowe 2023 r.
d. czy opłaca się zmienić formę opodatkowania,
e. na co uważać zmieniając formę opodatkowania,
2. składki na ubezpieczenie zdrowotne płaconej w 2022 r.
a. kiedy zapłacona składka zdrowotna może pomniejszyć podatek,
b. jak zmiana formy opodatkowania wpływa na wysokość płaconej składki,
c. jak rozliczyć niedopłaty/nadpłaty składki zdrowotnej za 2022 r.
Blisko 2 tys. lekarzy oglądało transmisję na żywo z naszej konferencji „Twoje podatki. Nowy ład”! Wspólnie z Grzegorzem Cherkiem, doradcą podatkowym z 15-letnim doświadczeniem w zakresie prawa podatkowego, rozmawialiśmy o tym, jakie zmiany przyniesie medykom Polski Ład. Ryczałt, zasady ogólne, liniowy PIT? Polski Ład spowodował, że wielu podatników myśli o zmianie formy opodatkowania. Trzeba tylko pamiętać o terminach. Większość decyzji należy podjąć do 21 lutego. Wszystkich tych, którzy nie mogli wziąć udziału w wydarzeniu, zachęcamy do obejrzenia materiału z konferencji. Mamy nadzieję, że ten materiał okaże się pomocny przy podejmowaniu decyzji dotyczących Waszych rozliczeń.
Jeśli macie jakieś wątpliwości, zachęcamy do zadawania pytań! Każdego dnia nasi specjaliści odpowiedzą dziesięciu osobom na nurtujące Was kwestie podatkowe. Prosimy tylko o wskazanie stanu faktycznego oraz podanie konkretnych kwot. Odpowiemy w ciągu dwóch dni. Na Wasze pytania czekamy do 11-go lutego.
Mity żywieniowe
Cukier niszczy wapń! Dieta wegańska? Unikaj, dostarczysz organizmowi zbyt mało białka. Kawa? Bezwzględnie unikaj! I wiele, wiele innych mitów, które słyszymy od pokoleń. Jak często słyszeliście, że powinniście wykluczyć jakiś składnik diety, bo jest tuczący, zbyt tłusty, niezdrowy? Owszem, wiele z tych historii to fakty, ale wiele z nich przeinacza rzeczywistość. Sprawdź kilka najczęściej pojawiających się mitów żywieniowych.
Mity żywieniowe1,2,3
Gluten jest szkodliwy i należy go unikać, a dieta bezglutenowa jest najzdrowsza dla wszystkich Eliminacja glutenu z diety ma zastosowanie tylko jeśli cierpimy na celiakię lub nietolerancję glutenu lub gdy zauważymy nadwrażliwość na gluten. Dla osób zdrowych dieta zawierająca gluten jest jak najbardziej odpowiednia. Co więcej wykluczenie produktów zawierających gluten, czyli produktów mącznych, może doprowadzić do niedoborów witamin: D, K, B1, B12, a także kwasu foliowego, żelaza, magnezu, cynku i wapnia.
Owoce i soki owocowe można spożywać bez ograniczeń, bo to źródło cennych witamin a cukier z owoców nie wpływa na wzrost masy ciała Fruktoza, czyli cukier prosty zawarty w owocach (ale także w syropie glukozowo-fruktozowym znajdującym się w bardzo wielu produktach), spożywany w nadmiarze, szczególnie przez dłuższy czas, może być szkodliwy dla organizmu. Jego nadmiar w diecie może prowadzić do otyłości i cukrzycy typu 2, ale także chorób układu krążenia czy dny moczanowej. Poza tym fruktoza przetwarzana jest w komórkach wątroby, dlatego jej zbyt duże spożycie może spowodować rozwój niealkoholowego stłuszczenia wątroby.
Oliwa z oliwek jest najzdrowszym tłuszczem Oliwa jest zdrowa. Zawiera kwasy tłuszczowe Ω-3 (0,67% ogólnego składu), witaminę E, antyoksydanty. Jednak dużo więcej kwasów Ω-3 zawiera olej rzepakowy (11,25%) oraz olej lniany, posiadający w swoim składzie aż 54,52% kwasów Ω-3, które wspierają pracę układu krwionośnego i serca.
Kawa to używka i należy jej unikać Liczne badania naukowe dowiodły, że kawa to tylko nieco uzależniająca używka. Obecnie brakuje przeciwwskazań do sięgania po ten napój w przypadku osób zdrowych.
Szpinak jest bogaty w żelazo Sława szpinaku wynika z błędu człowieka – przecinek dziesiętny postawiono o jedną cyfrę za daleko, tym samym kreując szpinak na warzywo o ogromnej zawartości żelaza. W rzeczywistości ilość tego pierwiastka na tle innych warzyw nadal wypada dobrze, jednak żelazo ze szpinaku jest słabo przyswajalne ze względu na obecność w nim kwasu szczawiowego.
Laktoza szkodzi, więc trzeba z diety całkowicie wyeliminować mleko U pewnych osób organizm produkuje zbyt małą ilość laktazy. Laktaza to enzym potrzebny do trawienia laktozy (zawartej w mleku i produktach mlecznych). Wówczas po spożyciu mleka, taka osoba może odczuwać ból brzucha, wzdęcia, a nawet może wystąpić u niej biegunka. Najczęstszy typ nietolerancji laktozy to ten, który może rozwinąć się wraz z wiekiem w wyniku zmniejszenia aktywności laktazy (tzw. hipolaktazja osób dorosłych), dlatego warto obserwować, jak reagujemy na mleko. Jeśli zauważymy niepokojące, powtarzające się objawy po spożyciu mleka lub produktów mlecznych, trzeba skonsultować to z lekarzem. Jednak eliminacja mleka z diety dorosłego człowieka bez rozpoznania nietolerancji nie jest dobrą decyzją. Instytut Żywności i Żywienia podaje, że mleko i produkty mleczne są najlepszym źródłem dobrze przyswajalnego wapnia i „aby dostarczyć tyle wapnia, ile jest w jednej szklance mleka, trzeba zjeść dwa bochenki chleba, 400 g fasolki szparagowej, 200 g tofu, 4 kg szynki, ponad 0,5 kg dorsza wędzonego, 2,5 kg kaszy gryczanej gotowanej.” Bezwzględna eliminacja mleka i produktów mlecznych bez uwzględnienia właściwych zamienników może spowodować zwiększenie ryzyka np. osteoporozy.
Omijanie posiłków pomaga schudnąć Dbanie o sylwetkę nie polega na wykluczeniu 1 lub więcej posiłków. Wręcz przeciwnie – regularne dostarczanie organizmowi energii ma korzystniejszy wpływ na spalanie tłuszczu niż głodówki. Gdy po długiej przerwie zjemy obfity posiłek, gwałtownie rośnie poziom insuliny, która pobudza produkcję kwasów tłuszczowych i ich wzmożone magazynowanie.
Kobieta w ciąży powinna jeść za dwoje W poszczególnych okresach ciąży wzrasta zapotrzebowanie na różne składniki odżywcze, jednak ciąża nie daje usprawiedliwienia jedzeniu słodyczy i dokładkom do obiadu. Potrzeby rozwijającego się dziecka nie są aż tak duże.
Cytrusy to główne źródło witaminy C Cytrusy zawierają sporo witaminy C (ok. 50 mg/100 g), ale nie najwięcej. Mamy wiele rodzimych produktów o wiele wyższej zawartości kwasu askorbinowego. Owoce dzikiej róży dostarczają 1500 mg/100 g; czarna porzeczka – 183 mg; papryka – 144 mg; natka pietruszki – 178 mg.
Buraki są korzystne przy anemii Ten stereotyp wziął się zapewne z intensywnego koloru buraków. Jednak kolor ten nie ma żadnego związku z leczeniem anemii. Anemia wynika zazwyczaj z niedoboru żelaza, a buraki zawierają go 0,8 mg w 100g. Żelazo z roślin wchłania się w 5%. Aby zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na żelazo (18 mg), trzeba zjeść 45 kg buraków dziennie. Jest to w żaden sposób niewykonalne. Buraki zawierają za to duże ilości prozdrowotnych przeciwutleniaczy.
Cukier niszczy wapń Ten stereotyp ma już ponad 90 lat! Bazuje na błędzie wyników japońskich badań, podczas których karmiono zwierzęta dużą ilością cukru, ale nie podawano im witaminy D (jest niezbędna w procesie budowy kości). Cukier uczyniono odpowiedzialnym za miękkie kości zwierząt. Pogłoska ta okrążyła świat i utrzymuje się do dziś.
Dieta wegańska jest niedoborowa w białko Jednym z najczęściej powielanych mitów dotyczących diety wegańskiej jest ten związany ze spożyciem białka. Wiele osób uważa, że produkty będące źródłem białka to głównie produkty pochodzenia zwierzęcego. Dlatego też weganizm kojarzy się z jego niedoborami. Badania naukowe jednak zaprzeczają tej teorii. Wiele publikacji naukowych wskazuje, że dobrze zbilansowana dieta wegańska dostarcza odpowiedniej ilości białka i wszystkich niezbędnych aminokwasów. Aby dostarczyć wszystkich niezbędnych aminokwasów, przy komponowaniu wegańskich posiłków warto mieć na uwadze różnorodność produktów. Dlatego w diecie wegańskiej szczególnie należy uwzględnić produkty, które będą źródłem białka pochodzenia roślinnego takie jak: nasiona roślin strączkowych, produkty sojowe np. tofu czy napoje sojowe. W codziennej diecie warto znaleźć miejsce dla orzechów, nasion i pestek.
Dieta wegańska nie dostarcza odpowiedniej ilości żelaza Niedobór żelaza jest jednym z najpowszechniejszych niedoborów żywieniowych. Weganie wykluczają ze swojego sposobu żywienia mięso i ryby, dlatego też w tym przypadku istnieje obawa o niedobory żelaza. Zupełnie niepotrzebnie, ponieważ składnik ten znajduje się również w produktach roślinnych tylko nieco w innej formie. Żelazo w produktach roślinnych występuje w postaci żelaza niehemowego, które charakteryzuje się mniejszą przyswajalnością niż żelazo hemowe, obecne w produktach odzwierzęcych. Liczne badania naukowe donoszą, że spożycie tego pierwiastka wśród wegan spełnia odpowiednie normy. Jeżeli chodzi o przypadki anemii w tej grupie osób, te też nie występują one częściej niż w grupie osób spożywających produkty pochodzenia zwierzęcego. Aby zapewnić odpowiedni poziom spożycia żelaza w codziennej diecie wegańskiej, należy regularnie spożywać orzechy, nasiona czy pestki, nasiona roślin strączkowych, pełnoziarniste produkty zbożowe oraz zielone warzywa liściaste. W celu poprawienia biodostępności żelaza z produktów roślinnych, w diecie trzeba uwzględniać produkty będące źródłem witaminy C, która istotnie pomaga w lepszym wchłanianiu żelaza niehemowego.
[2] Aleksandra Żyłowska. 20 faktów i mitów żywieniowych. 28 stycznia, 2015. Dostęp: https://dietetycy.org.pl/20-faktow-mitow-zywieniowych/
[3] Aleksandra Wedziuk. Fakty i mity dotyczące diety wegańskiej. Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej. Dostęp: https://ncez.pzh.gov.pl/abc-zywienia/fakty-i-mity-dotyczace-diety-weganskiej/
Jak odpowiednio dobrać suplement?
Czy zdarzało Ci się przyjmować suplementy diety i nie widzieć efektów działania tych preparatów? A może wręcz czuliście się po nich źle? To może irytować i zniechęcić do dalszej suplementacji. Doskonale to rozumiemy! Jak odpowiednio dobrać suplement? Przeczytaj nasz artykuł, by uniknąć błędów, nie narażać się na negatywne skutki zdrowotne i niepotrzebne koszty.
ZDEFINIUJ POTRZEBY
Istotne jest poprawne zdefiniowanie swoich potrzeb. W tym celu pomocne może okazać się odpowiedzenie sobie na następujące pytania:
Dlaczego chcę dany suplement diety kupić?
Kto mi go polecił – lekarz, farmaceuta, dietetyk a może znajomy/znajoma czy reklama w TV?
Dlaczego chcę wybrać ten konkretny suplement diety a nie inny?
I przede wszystkim – czy potrzebuję leku czy suplementu diety?
Ten ostatni aspekt jest najważniejszy. Przed wyborem i zakupem jakiegokolwiek suplementu diety należy zastanowić się, czy sytuacja wymaga stosowania leku – czyli chcę coś wyleczyć lub zapobiec zachorowaniu czy jednak chcę uzupełnić niedobory w diecie i potrzebuję suplementu diety. I czy jestem pewny/pewna, że te niedobory w mojej diecie występują – i czy te niedobory zostały potwierdzone badaniami. Dodatkowo warto porozmawiać z lekarzem, farmaceutą lub dietetykiem i wspólnie z nimi zastanowić się, czy w danej sytuacji konieczna jest suplementacja diety, a jeżeli tak to jakie składniki powinny być dodatkowo dostarczane organizmowi.
ROŚLINNE SUPLEMENTY DIETY
W przypadku chęci zakupu suplementów będących przetworami roślinnymi należy zwrócić uwagę czy ekstrakt pochodzi z części rośliny zawierającej składniki aktywne (całe ziele, nasiona, kwiaty, korzeń itd). Kolejna kwestią jest rodzaj przetworu roślinnego. Suplementy mogą zawierać np. całe rośliny, koncentraty albo suche ekstrakty ziołowe, które zwykle zawierają najwięcej substancji aktywnych. Nie bez znaczenia jest też użyty do ekstrakcji rozpuszczalnik (np. woda, alkohol, glicerol). Producent zobowiązany jest do dostarczania informacji (takich jak DER, kraj pochodzenia, rozdrobnienie rośliny) na temat ekstraktów do Głównego Inspektoratu Sanitarnego, by zapewnić bezpieczeństwo jego stosowania w żywności. Wiele ziół posiada udowodnione działanie lecznicze, dlatego są opisane w monografiach farmakopealnych, bądź opracowanych przez Komitet do spraw Produktów Leczniczych Roślinnych Europejskiej Agencji Leków ( wszystkie dostępne są na stronie https://www.ema.europa.eu/en/human-regulatory/herbal-medicinal-products). Substancje roślinne nie mogą występować w suplementach diety w dawkach zarejestrowanych jako produkty lecznicze.
Jeżeli dwa produkty zawierają taką samą ilość danego ekstraktu, należy zwrócić uwagę czy na opakowaniu podana jest wartość DER (Drug Extract Ratio), która oznacza stosunek ilości wykorzystanej substancji do ilości otrzymanego przetworu (np. DER 10:1 oznacza, że z 10 gramów rośliny otrzymano 1 gram ekstraktu, zatem im ten parametr jest wyższy (np. 20:1; 30:1), mamy do czynienia z bardziej wartościowym ekstraktem.
Najważniejszym parametrem, na który warto zwrócić uwagę, jest zawartość substancji (lub grupy substancji o udokumentowanej aktywności), dlatego jeżeli tylko jest taka możliwość warto wybierać przetwory standaryzowane, gwarantujące stałą zawartość związków aktywnych w każdej porcji produktu.
WITAMINY I MINERAŁY – KTÓRY SUPLEMENT JEST NAJLEPSZY?
W przypadku suplementacji witamin i minerałów przy wyborze suplementu i analizie jego składu warto kierować się oświadczeniami zdrowotnymi publikowanymi przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA). Postępowanie takie gwarantuje nam wybór składników o potwierdzonej skuteczności oraz dostosowanie składu do konkretnych potrzeb.
Zazwyczaj lepiej zakupić produkt zawierający tylko określoną substancję, której potrzebujemy niż cały zestaw witamin i minerałów. W przypadku kompleksowych preparatów, witaminy i minerały często występują w słabiej przyswajalnych formach. Ponadto, jeśli masz zwiększone zapotrzebowanie na określoną witaminę, a pozostałe dostarczasz z dietą, nie potrzebujesz suplementować wszystkich.
Przy wyborze produktów witaminowych i suplementujących minerały należy kierować się podanymi przez producenta wartościami RWS. RWS (Referencyjna Wartość Spożycia) to wskaźnik, który dostarczy ci ważnych informacji. Pokazuje w ilu procentach dzienna porcja preparatu pokrywa dzienne zapotrzebowanie na dany składnik odżywczy. Referencyjna Wartość Spożycia dla witamin i minerałów została ustalona na podstawie norm żywienia dla osób dorosłych, opracowanych w krajach Unii Europejskiej, USA oraz na podstawie wytycznych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Analiza składów pod kątem RWS ustrzeże nas przed spożywaniem zbyt dużych ilości danej witaminy lub minerału oraz przed zakupem produktu stanowiącego niedostateczne źródło pożądanych składników.
Składniki aktywne mogą występować w różnych formach chemicznych. Stąd niezwykle istotną kwestią jest wybór tych suplementów, które zawierają związki o najlepszej przyswajalności danego składnika oraz będące jego dobrym źródłem. Przeważnie związki organiczne charakteryzują się lepszą biodostępnością niż nieorganiczne. Oznacza to, że np. magnez z cytrynianu magnezu będzie lepiej przyswajalny, niż z tlenku magnezu. Przy braku wiedzy w tym temacie, warto poprosić o pomoc farmaceutę.
WYBIERAJ ROZWAŻNIE
W przypadku suplementów istotny jest wybór firmy, które je produkuje. Wynika to z faktu, że jakość suplementów, jakość ich składów oraz zawartość poszczególnych składników nie podlegają takiej kontroli jak produkty lecznicze. Dlatego też renoma producenta często jest jedyną gwarancją odpowiedniej jakości produktu. Warto zwracać uwagę na następujące aspekty:
Czy firma jest znana na rynku?
Czy produkuje inne suplementy diety – jeżeli tak to jakie?
Czy produkuje również produkty lecznicze?
Czy posiada certyfikaty lub badania dla swoich produktów?
Firma znana, obecna na rynku od dłuższego czasu, produkująca również produkty lecznicze i inne suplementy diety jest gwarancją tego, że dany suplement diety będzie dobry jakościowo i ilościowo. Mimo, że suplementy diety nie muszą posiadać badań jakościowych i ilościowych oraz tych potwierdzających skuteczność to coraz więcej firm na polskim rynku inwestuje w swoje produkty i same na siebie nakładają dodatkowy obowiązek takich badań.
Przed zakupem suplementu diety warto sprawdzić jego status na stronie Głównego Inspektora Sanitarnego (https://powiadomienia.gis.gov.pl/). Jeżeli danego suplementu diety nie ma w tym rejestrze, nie należy go kupować.
SUPLEMENTY – GDZIE KUPIĆ?
Suplementy należy kupować jedynie w aptece. Nigdy nie należy kupować suplementów diety na bazarach, w sklepach, drogeriach, stacjach benzynowych czy na aukcjach internetowych – nie wiemy bowiem wtedy, gdzie i jak te produkty były przechowywane. A przechowywanie suplementów diety w niewłaściwych warunkach może skutkować zmianą ich składu, nieodpowiednim działaniem lub wręcz możliwymi działaniami niepożądanymi i interakcjami. Nie należy również kupować suplementów diety, które dostępne są tylko na dedykowanych im stronach internetowych. Bardzo często na tych stronach obiecywane są rewelacyjne efekty w bardzo krótkim czasie a same suplementy diety są bardzo drogie.
SUPLEMENTY – CZY ZAWSZE SĄ BEZPIECZNE?
Należy wyzbyć się błędnego przekonania, że suplementy ze względu na swoją powszechną dostępność i szeroko zakrojoną reklamę są całkowicie bezpieczne, pozbawione działań niepożądanych oraz potencjału wchodzenia w interakcje z innymi suplementami lub lekami. Tyczy się to zarówno suplementów pochodzenia syntetycznego, jak i tych na bazie ekstraktów roślinnych.
Istnieje kilka charakterystycznych grup wykazujących specjalne zapotrzebowanie na witaminy i suplementy. Są to m. in.:
Kobiety w ciąży – z uwagi na znaczny wzrost zapotrzebowania na niektóre składniki odżywcze w okresie ciąży, należy je przyjmować w postaci preparatów. Wśród nich są:
Kwas foliowy
Witamina D
Żelazo
Jod
DHA (kwas dokozaheksaenowy)
Kobiety karmiące piersią – w okresie laktacji zaleca się przyjmowanie w postaci preparatów niżej wymienionych składników:
Wapń
DHA
Jod
Witamina D
Dzieci – dietę dzieci należy uzupełniać o witaminę D. Jej zalecana dzienna dawka jest zróżnicowana, w zależności od wieku, masy ciała dziecka, a także od pory roku. Zalecane dzienne dawki:
noworodkom urodzonym o czasie od pierwszych dni życia oraz niemowlętom w pierwszym półroczu życia, bez względu na sposób żywienia (karmienie piersią i/lub preparaty mlekozastępcze) należy podawać 400 j.m. (10 µg) witaminy D. Szczególne ryzyko niedoborów witaminy D występuje u niemowląt karmionych piersią, z uwagi na niewielkie ilości tej witaminy w mleku matki. Preparaty zastępujące mleko kobiece są obowiązkowo wzbogacane w witaminę D,
niemowlętom w drugim półroczu życia należy podawać 400–600 j.m. (10–15 µg) witaminy D, zależnie od ilości tej witaminy przyjmowanej z pokarmem. Górna dawka, czyli 600 j.m. (15 µg) dotyczy dzieci, które spożywają mało mleka modyfikowanego i kaszek zbożowych wzbogacanych w witaminę D oraz nie jedzą jeszcze wystarczającej ilości produktów z witaminą D (ryby, jaja),
dzieciom w wieku 1-10 lat, zaleca się dawkę 600–1000 j.m (15–25 µg) witaminy D w okresie jesienno-zimowym lub przez cały rok, jeśli w miesiącach letnich (gdy zachodzi produkcja witaminy D w skórze) dzieci nie przebywają na słońcu z odkrytą częścią ciała,
młodzieży (11-18 lat) – zalecana dawka wynosi 800–2000 j.m. (20–50 µg) witaminy D w okresie jesienno-zimowym lub przez cały rok, jeśli w miesiącach letnich osoby nie przebywają na słońcu z odkrytą częścią ciała
Osoby starsze – osób w wieku starszym może dochodzić do niedoborów pokarmowych m.in. z uwagi na:
często występujące choroby przewodu pokarmowego, utrudniające trawienie i wchłanianie,
występujące inne choroby związane z koniecznością stosowania specjalnej diety leczniczej (np. dna moczanowa, nietolerancje czy alergie pokarmowe),
utratę apetytu w wyniku słabszego odczuwania smaku i zapachu,
problemy z gryzieniem (ubytki w uzębieniu) i połykaniem (osłabienie mięśni przełyku, mniejsza produkcja śliny),
przyjmowanie leków zmniejszających wchłanianie lub zwiększających wydalanie niektórych witamin i składników mineralnych
Z uwagi na wyniki badań naukowych, potwierdzające występowanie u osób starszych niedoborów pokarmowych oraz zwiększone ryzyko chorób dietozależnych, w określonych przypadkach stosuje się suplementację diety witaminami:
B2, B6, B12, kwasem foliowym, E, C
oraz składnikami mineralnymi:
wapniem, cynkiem, żelazem oraz kwasami omega-3.
Osoby powyżej 65. roku życia powinny suplementować dietę witaminą D, w zależności od masy ciała, wieku i podaży witaminy D w diecie.
Osoby stosujące leki zmniejszające wchłanianie lub zwiększające wydalanie poszczególnych witamin i minerałów.
[2] Szcześniak, Piotr, et al. „Żywienie i suplementacja diety w wieku podeszłym.” Farm Pol 65.11 (2009): 775-779.
Problemy zdrowotne związane z aktualną sytuacją pandemiczno-wojenną
ZAGROŻENIA EPIDEMICZNE
dr n. med. PAWEŁ GRZESIOWSKI – specjalista pediatrii, ekspert Naczelnej Rady Lekarskiej ds. walki z Covid-19 – Zagrożenia epidemiczne
ZDROWIE PSYCHICZNE W SYTUACJI ZAGROŻENIA
dr n. med. PIOTR WIERZBIŃSKI – specjalista psychiatrii, członek Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Międzynarodowego Towarzystwa Psychiatrii Sportowej
Zastanawiasz się, w jaki sposób rozmawiać z pacjentami, którzy doświadczyli efektów wojny? Jak wspierać słowem? Poniżej znajdziesz do pobrania podstawowe informacje o stresie ostrym i stresie potraumatycznym, sygnałach ostrzegawczych, które możesz obserwować w trakcie wizyty oraz zbiór dobrych praktyk, dotyczących tego, jak rozmawiać i co robić. Zapraszamy do zapoznania się z materiałami.
W MUZEUM NA KANAPIE, Rozmowy przy sztuce o erotyce, urodzie i zdrowym oddechu
W Muzeum Narodowym w Warszawie odbyła się kolejna konferencja z cykblu „W Muzeum na kanapie – rozmowy przy sztuce o życiu”. Tym razem dyskutowaliśmy o zdrowiu seksualnym. A co kryje się pod tym pojęciem? Jak proponuje Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), „zdrowie seksualne“ opisuje, że człowiek dobrze się czuje ze swoją seksualnością. Wobec tego to nie tylko sprawność fizyczna, brak chorób lub innych ograniczeń, lecz również dobre samopoczucie emocjonalne, duchowe i społeczne.
Tymczasem seks wpływa na funkcjonowanie organizmu i przekłada się na nasze życie. Łagodzi stres, poprawia humor, odporność, kondycję, podnosi jakość snu, zmniejsza ból i korzystnie działa na samoocenę. Seks jest chyba najbardziej zindywidualizowaną cechą psychiki człowieka, dlatego podstawowe znaczenie ma także nasze osobiste podejście do erotyki. Nie istnieje jedna recepta dla wszystkich, choć pewne zasady są uniwersalne.
Żyjemy w czasach globalnej rewolucji stylu życia w zakresie związków intymnych, relacji partnerskich, sfery społecznej i emocjonalnej. Dlatego poruszyliśmy tematy związane z współcześnie najczęstszymi aspektami życia seksualnego: cyberseksem, samotnością, niewydolnością zdrowotną, niepełnosprawnością. Rozmawialiśmy także o zagadnieniu wstydu w relacji lekarz – pacjent i komunikowaniu problemów zdrowotnych z zakresu medycyny seksualnej. A jak się okazuje, problemy w życiu seksualnym mogą być także swego rodzaju „systemem wczesnego ostrzegania” przed wieloma schorzeniami. To od nas zależy jednak, jak potraktujemy te sygnały i czy zwrócimy się do odpowiednich specjalistów.
Zatem co ma wspólnego sztuka i seksualność? Co łączy Tamarę Łempicką, Muzeum Narodowe w Warszawie oraz TZF „Polfa”? Dowiecie się oglądając naszą konferencję.
Naszymi ekspertami byli: mgr Monika Staruch, pierwszy psycholog w Polsce posiadający europejski certyfikat seksuologa klinicznego EFS-ESSM, członek Europejskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej, oraz prof. Artur Mamcarz, internista, kardiolog, kierownik III Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Medycyny Stylu Życia. Rozmowę moderował Dyrektor Marketingu Tarchomińskich Zakładów Farmaceutycznych Polfa S.A., dr n. med. Mariusz Borkowski.
Wyjątkowe oprowadzenie
Kończy się rok, który moglibyśmy opisać dwoma słowami: nieustająca zmiana. Choć w każde Święta wydaje się nam, że czas płynął wyjątkowo szybko i burzliwie, 2021 zaskoczył chyba wszystkich. Dlatego z utęsknieniem wyglądamy za tym co stałe, spokojne i niezmienne, czyli Świętami Bożego Narodzenia.
Życzymy Wam, abyście odpoczęli, byli zdrowi i radośni. Spędzili ten piękny, świąteczny czas dokładnie tak, jak sobie wymarzyliście. W zgodzie z sobą.
W TZF Polfa wierzymy, że leczenie jest sztuką. Zdrowie to nie tylko dobrostan fizyczny, ale też psychiczny i emocjonalny. Możemy go osiągnąć między innymi przez kontakt z kulturą i sztuką. Jesteśmy partnerem Muzeum Narodowego w Warszawie, wspieramy Zachętę – Narodową Galerię Sztuki. I właśnie w przestrzeni tej pięknej Galerii nagraliśmy dla Was życzenia.
Zachęcamy Was do obcowania ze sztuką. Jeśli nie możecie tego zrobić stacjonarnie, spróbujcie online.
W Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki @galeria_zacheta otworzyła się wystawa „Między kolektywizmem a indywidualizmem – awangarda japońska w latach 50. i 60. XX w.” TZF Polfa jest partnerem tej wystawy. Mamy dla Was świąteczny prezent! Dzięki naszemu nagraniu możecie obejrzeć tę wystawę online:)
Japonia tamtych czasów to kraj przełomu. Po wojnie odradzała się w zawrotnym tempie: w 1964 roku była gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich w Tokio, a w 1970 roku światowej wystawy Expo’70. Japonia otworzyła się na wpływy Zachodu. Język sztuki oddawał dynamikę rozwijającego się państwa: obejmował nowe malarstwo, instalację, performans, fotografię, grafikę i film. Kraj ten po raz pierwszy w swojej historii włączył się w procesy globalnej współpracy i przemian.
Wystawa składa się z dzieł najważniejszych artystów tamtego czasu, rzadko pokazywanych poza Japonią, oraz z dokumentacji ówczesnych ruchów awangardowych. Nigdy wcześniej nie prezentowano w Polsce awangardowej sztuki japońskiej – obejrzyjcie nasz film, a później koniecznie wybierzcie się do Zachęty! Wystawa potrwa do 13 marca 2022 r.
